Samuël Lipman werd op 27 april 1802 in Londen geboren in een joods gezin. Hij volgt een studie rechten in Leiden. Na zijn studie was hij in Amsterdam werkzaam als advocaat en kon zich opwerken tot de Hoge Raad in ‘s Gravenhage. 

Al op het gymnasium maakte hij kennis met het christelijk geloof, maar ook in zijn latere leven had hij veelvuldig contact met Rooms Katholieke geestelijken. Dit maakte dat hij uiteindelijk in 1852 resoluut overging tot de Rooms-Katholieke Kerk door zich aldaar te laten dopen. 

Lipman zag hoe weinig er binnen het katholieke geloofsleven in de bijbel gelezen werd. Maar het ontbrak ook aan een goede Nederlandse vertaling voor een breed publiek. Dit zette Samuël Lipman aan tot het maken van een vertaling van het Nieuwe Testament, inclusief een uitgebreide toelichting.

In 1859 verscheen het eerste deel, dat de Evangeliën en Handelingen der Apostelen bevat. In 1861 volgde deel 2: ‘De Epistel van den H. Apostel Paulus aan de Romeinen’. Het was de bedoeling van Lipman de rest uit te geven in 1863, maar dat lukte niet. Pas in 1869 verscheen het derde deel: ‘De Epistelen van de H. Apostel Paulus’. Hierbij beschouwde Lipman, in lijn met de algemene gedachte in zijn tijd, de brief aan de Hebreeën ook als zijnde afkomstig van Paulus. Dit deel was voltooid in 1868, op basis van de tekst en aantekeningen van Lipman. Lipman zelf was inmiddels overleden.